دلم پره خیلی پر...

 

دیگر طاقت تنهایی و ایجا ماندن را ندارم.

 

می خواهم با بال هایم و پروازکنم.

 

مثل فرشته ها.

 

می خواهم بروم پیش ماه.

 

ماه هم تنهاست من هم تنهام

 

دو تایی با هم کنارمیاییم

 

ولی نمی توانم

 

بالم هایم شکسته

 

تنهایی اون ها رو  و شکسته.

 

تنهایی و درد و دل هایم باسایه ام.

 

فقط اوست که مرا می بیند و درکم می کند..

 

.ولی می روم .دیر یا زود می روم و

 

 

رها می شوم.

 

تنهایی مرا وادار به این کار می کند...

 

می روم تا با رفتنم جای کسانی رو که روی

 

 

زمین گرفتم بهشون برگردونم...